Aslında hiçbir şey eskisi gibi değil. Çocukluk yıllarımızda ki bayramları, o günlerdeki samimiyet ve dayanışmayı arar olduk. Değişen dünya, teknolojinin insanların hayatındaki geniş etkisi ve maddenin mananın önüne geçmesi; insanları ve toplumları adeta deforme etti. Ve maalesef bu olaylar hayatımızda etkisini hissettirdikçe; insanın maneviyatı çöküyor ve insanı mutlu eden her şeyden uzaklaşıyoruz. Kısacası maddi gücü olanda olmayanda ; kalabalıklar içinde yapayalnız. Yaşanılan üzücü hadiseler, her zaman bir yaşam gerçeği. Kederli ve üzücü olayları yaşayan hemen herkes; bu dertlerini paylaşıp, onu sarıp sarmalayacak bir tek dost bulabiliyor mu dersiniz?
Dost, arkadaş ve kardeş diye yola çıkılıp; ‘’Beraber aynı hedefteyiz …’’denilip sonra satılmayan aramızda kaç kişi var? Verilen sözlerin nasıl ‘’Çevir kazı yanmasın’’ misali tutulmayıp , bir de haksızlıkların arkasına sığınıldığına daha kaç defa şahitlik edeceğiz? Maddi çıkarlar için verilen sözlerin namertçe tutulmadığı, ticari irtifa alıp yükselmek adına kaç insanın mağdur edildiğini saymakla bitiremeyiz. Onlara göre bunu adı ‘’Uyanıklık…’’ Yüzümüze ‘’kardeş’’ diyenlerin , arkamızı döner dönmez nasıl bir’’ kalleş ‘’ olduklarını hepimiz yaşayarak öğreniyoruz. Maddiyatın arkasına saklanıp , diğer herkese ezik muamelesi yapanlar ;gerçekte o kadar sefil, zelil ve yalnızlar ki…Bunu gizleseler de gerçek tam da bu.
Alınan ahların tecelli edeceğine olan inancımız , bizi hayata bağlıyor ve umutlarımız taze tutuyor.
Türk-İslam dünyasının, insanlığından bir şey kaybetmemiş tüm insanların ve ‘’öfke, nefret, çıkar ’’ yerine ‘’sevgiyi , şefkati, dürüstlüğü’’ rehber edinmiş tüm yüreklerin Kurban Bayramını tebrik ederim…
YORUMLAR