Son yıllarda inşaat ve konut sektöründe yaşanan kalifiye eleman sıkıntısı, firmaları çaresiz bıraktı. Artan talebe rağmen nitelikli işçi bulmakta zorlanan inşaat şirketleri, maaşları adeta uçurdu: Ortalama bir uzman doktordan bile daha fazla kazanan kalifiye işçilere aylık 150 bin TL’ye varan ücretler sunuluyor! Ancak bu dudak uçuklatan rakamlar bile sektörü kurtarmaya yetmiyor; firmalar, hâlâ işçi bulmakta büyük zorluk çekiyor.
Kalifiye Eleman Krizi Sektörü Vurdu
Türkiye’de inşaat sektörü, son yıllarda büyük bir dönüşüm yaşıyor. Hızla artan konut ihtiyacı, kentsel dönüşüm projeleri ve altyapı yatırımları, sektöre olan talebi zirveye taşıdı. Ancak bu büyüme, ciddi bir sorunu da beraberinde getirdi: Kalifiye eleman eksikliği. Usta, teknisyen, mühendis ve diğer uzman pozisyonlarda yaşanan iş gücü açığı, projelerin yavaşlamasına ve maliyetlerin artmasına neden oluyor.
İnşaat firmaları, bu krizi aşmak için maaş politikalarında devrim niteliğinde adımlar attı. Sektörde çalışan bir kalifiye ustanın maaşı, 150 bin TL’ye kadar yükseldi. Bu rakam, ortalama bir uzman doktorun maaşını bile geride bırakıyor! Örneğin, bir formen, kaynakçı ya da betonarme ustası, aylık gelirleriyle birçok beyaz yakalı meslek grubunu solladı. Ancak, bu yüksek maaşlar bile sorunu çözmeye yetmedi; firmalar, nitelikli işçi bulmakta hâlâ büyük zorluk yaşıyor.
“Bu Paraya Rağmen İşçi Yok!”
İnşaat sektöründe faaliyet gösteren bir firmanın yetkilisi, yaşadıkları durumu şu sözlerle özetliyor: “Artık maaşlar 150 bin TL’ye kadar çıktı, ama yine de kalifiye eleman bulamıyoruz. Gençler bu mesleğe ilgi göstermiyor, mevcut ustalar da ya emekli oldu ya da başka sektörlere geçti. Projelerimiz aksıyor, maliyetlerimiz katlanıyor.” Yetkili, sektördeki bu krizin, hem firmaları hem de projeleri ciddi şekilde etkilediğini vurguluyor.
Uzmanlar, kalifiye eleman krizinin temel nedenlerini şöyle sıralıyor: Genç neslin inşaat sektörünü “ağır ve zorlayıcı” bir iş olarak görmesi, mesleki eğitim eksikliği ve deneyimli ustaların yaşlanması. Ayrıca, inşaat sektörünün uzun çalışma saatleri ve fiziksel zorlukları, gençleri bu alandan uzaklaştırıyor. Bir başka sorun ise, sektörde çalışan birçok işçinin, daha iyi yaşam koşulları için yurtdışına gitmeyi tercih etmesi.
